Sosna limba

Sosna limba Łacińska nazwa: Pinus cembra Piękna, wolno rosnąca odmiana sosny o początkowo stożkowym, później odwrotnie jajowatym pokroju. Drzewo długo zachowuje dolne gałęzie. Pień pokrywa gładka, szaro-zielona korowina o płytkich spękaniach. Jednoroczne pędy są przykryte grubą warstwą żółtego lub rdzawego kutneru. Igły ciemnozielone, sztywne, na brzegu delikatnie piłkowane, gęsto osadzone na gałązkach, zebrane po pięć w pęczku. W wieku 20-30 lat drzewa zaczynają tworzyć jajowate, 5-8 centymetrowe szyszki. Niedojrzałe szyszki są fioletowe, dojrzałe brązowe, zawierają jadalne nasiona, przysmak wielu gatunków zwierząt. Po 10 latach dorasta do 2,5 m wysokości i 3 m szerokości. Gatunek odporny na niskie temperatury. Dobrze znosi suszę. Preferuje stanowiska słoneczne, gleby żyzne, przepuszczalne, przeciętne ogrodowe o odczynie lekko kwaśnym, może to być ziemia uniwersalna ogrodowa o pH 5,5-6,5 lub podłoże pod iglaki o pH 4,0-5,0; dodatkowo można wymieszać je z perlitem, co spowoduje lepsze dotlenienie korzeni, a tym samym bujniejszy wzrost. Idealna do nasadzeń w średnich i dużych ogrodach przydomowych, ogrodach skalnych, wrzosowych, czy parkach. Rośliny uprawiane w donicach sadzimy w ogrodach przez cały sezon wegetacyjny, tj. od wczesnej wiosny, poprzez lato, aż do późnej jesieni.