Sosna czarna

Sosna czarna Łacińska nazwa: Pinus nigra Podgatunek wschodni sosny czarnej o początkowym szybkim wzroście i stożkowym pokroju, z czasem parasolowatym. Igły sztywne, długie, masywne, zebrane po 2 w pęczkach, ciemnozielone. Największą ozdobą są szyszki, jajowate, wąskie, otwierają się w trzecim roku, początkowo ciemnozielone, później w odcieniu ochry. Kora starych drzew ciemna, spękana. Po 10 latach dorasta do 25 m wysokości i 15 m szerokości. Odmiana ma niewielkie wymagania glebowe i jest wyjątkowo odporna na niekorzystne warunki atmosferyczne. Preferuje stanowiska słoneczne, gleby żyzne, przepuszczalne, przeciętne ogrodowe o odczynie lekko kwaśnym, może to być ziemia uniwersalna ogrodowa o pH 5,5-6,5; dodatkowo można wymieszać ją z perlitem, co spowoduje lepsze dotlenienie korzeni, a tym samym bujniejszy wzrost. Polecana do parków i zieleni miejskiej, kompozycji naturalistycznych w ogrodach również do zadrzewnień krajobrazów i rekultywacji. Rośliny uprawiane w donicach sadzimy w ogrodach przez cały sezon wegetacyjny, tj. od wczesnej wiosny, poprzez lato, aż do późnej jesieni.