Pigwa gruszkowa

Łacińska nazwa: Cydonia oblonga Niewielkie drzewo owocowe cenione za wyjątkowo aromatyczne owoce. W naszych warunkach możemy hodować pigwę jako mocno rozgałęziony krzew lub drzewo o krótkim pniu. Po 10 latach dorasta do 4 m wysokości i 3 m szerokości. Młode pędy pigwy są filcowato owłosione i cienkie z małymi pączkami liści. Liście ciemnozielone, jajowate, pokryte od spodu gęstymi, szarymi włoskami, opadają na zimę. Kwitnie w czerwcu, kwiaty białe, duże, pojedyncze, lekko pachnące, pięknie wyróżniają się na tle liści i wyglądają naprawdę imponująco! Owocuje w październiku. Owoce jadalne, duże, żółte, kształtem przypominające gruszki. W smaku są cierpkie, kwaśno-słodkie, aromatyczne. Aby nadawały się do jedzenia muszą po zbiorze poleżeć i dojrzeć. Na surowo raczej się ich nie spożywa, natomiast można z nich zrobić smaczne dżemy, marmolady i galaretki – zawierają dużo pektyn, dzięki którym przetwory z pigwy w naturalny sposób tężeją. Z owoców można robić soki i nalewki. Po upieczeniu lub ugotowaniu można je podać jako dodatek do potraw z mięsa i dziczyzny. Owoce charakteryzują się również właściwościami leczniczymi, zawierają bardzo dużo witamin. Preferuje stanowisko słoneczne lub półcieniste, osłonięte od wiatru. Gleby żyzne, przepuszczalne, przeciętne ogrodowe o odczynie lekko kwaśnym, może to być ziemia uniwersalna ogrodowa o pH 5,5-6,5 lub ziemia do drzewek i krzewów owocowych o pH 5,5-6,5; dodatkowo można wymieszać je z perlitem, co spowoduje lepsze dotlenienie korzeni, a tym samym bujniejszy wzrost. Polecana do ogrodów przydomowych, do parków i zieleni miejskiej. Odmiana samopylna. Rośliny uprawiane w donicach sadzimy w ogrodach przez cały sezon wegetacyjny, tj. od wczesnej wiosny, poprzez lato, aż do późnej jesieni.