Morwa czarna

Łacińska nazwa: Morus nigra Atrakcyjna odmiana morwy ceniona za dekoracyjny wygląd i zdrowe owoce. Rośnie w miarę szybko, tworząc gęstą, rozłożystą koronę. Wszystkie pędy są mocno zwisające, aż do ziemi. Wytwarza prosty i dominujący pień, z którego odchodzi kilka mocnych konarów. Po 10 latach dorasta do 4 m wysokości i 3 m szerokości. Liście błyszczące, zielone, owłosione, opadają na zimę. Kwitnie w maju, białe kwiaty przypominają wyglądem "kotki" wierzbowe. Owocuje w sierpniu. Owoce podobne do jeżyny, czarne, bardzo soczyste, słodko-kwaśne, w ostatnim etapie dojrzewania stają się niespotykanie słodkie. Można je zjadać na surowo albo przyrządzać z nich dżemy, kompoty lub nalewki. Zawierają cukry, takie jak fruktoza i glukoza, kwasy (cytrynowy, jabłkowy) karoteny, witaminę C, witaminy z grupy B, kwas foliowy. To również źródło antocyjanów, pektyn i soli mineralnych. Morwa czarna jest jednym z najłatwiejszych w uprawie drzew, polecanym dla początkujących ogrodników. Morwa czarna jest odmianą samopylną, więc nie potrzebuje zapylacza do owocowania. Preferuje stanowiska słoneczne lub półcieniste. Jednak na słońcu owoce będą smaczniejsze i słodsze. Gleby lekkie, umiarkowanie wilgotne, przepuszczalne o odczynie od lekko kwaśnego o pH 5,5-6,5 do obojętnego o pH 6,5-7,5, może to być ziemia uniwersalna ogrodowa lub ziemia do drzewek i krzewów owocowych; dodatkowo można wymieszać je z perlitem lub keramzytem, co spowoduje spulchnienie podłoża oraz lepsze dotlenienie korzeni, a tym samym bujniejszy wzrost. Doskonała odmiana do ogrodów przydomowych i zieleni publicznej. Rośliny uprawiane w donicach sadzimy w ogrodach przez cały sezon wegetacyjny, tj. od wczesnej wiosny, poprzez lato, aż do późnej jesieni.